Roedel

We zijn inmiddels geen gezinnetje of paar meer maar een roedel. Da's best wennen. Van kenners heb ik de raad gekregen Teuntje (die wel wat dominante trekjes vertoont) helemaal onder in de hierarchie te plaatsen. Eerst komen dus Astrid en ik (dat is logisch), dan Cato die dus eerst eten krijgt en bepaalde voorrechten heeft zoals op de bank mogen e.d. (ik zou ook niet weten hoe je een kat van de bank af kunt houden) en dan komt Teuntje. Dit weekend heeft de grasmaaier zich tussen Cato en Teun genesteld (Teuntje heeft diep ontzag voor het ding wat zich uit in keihard wegrennen bij het starten).
Verder gaat alles goed: we wandelen meer dan ooit en zien stukken Duivendrecht die we nooit gezien hebben. In Frankrijk wandelen we ook en gaat Teun in bad waarvan hier het bewijs.
Teun die uit alle macht probeert Cato van de bank af te houden

Restauratie van de schuur (2)

De hele maand augustus hebben we gereserveerd voor het dak. Dankbaar maken we daarbij gebruik van iedereen zonder hoogtevrees...Zaterdag waren Hans en weer GJ van de partij!

Restauratie van de schuur (1)

Op deze plek hoop ik belangstellenden en vooral medewerkers op de hoogte te houden van de restauratie van de schuur.
Eerst wat geschiedenis: de schuur bestaat uit twee gedeelten: in de eerste plaats het hoofdgebouw dat ca 10 meter hoog is. Eigenlijk is het een eiken frame rondom betimmerd met hout deels gepotdekseld, deels zijn de planken vertikaal naarst elkaar aangebracht. De achterzijde is provisorisch met golfplaten hersteld. Door het ontbreken van veel planken heeft de wind er vrij spel.
Het is een bouwwerk waarvan je er vroeger veel van zag in de Thièrache maar die de laatste jaren in snel tempo vervangen worden door hangarachtige schuren.
Het tweede deel is een aanbouw dat oorspronkelijk open was en bedoeld was om het vee in de wei beschutting te geven. Een paar jaar geleden is er o.l.v. Edwin Ciao een pannen dak op gelegd en zijn er deuren voor geplaatst. Wij gebruiken dit deel als opslagruimte o.a. voor de eend en de Volvo.

De schuur is in 1905 op de huidige plaats neergezet. Daarvoor heeft het gevaarte in Brunehamel, een dorp in de buurt, gestaan.
In de schuur werd door de vader van de vorige eigenaar, monsieur Robert Macra, tot vlak voor de 2e wereldoorlog cider gemaakt.
Daar zijn in ieder geval nog twee enorme, keurig betegelde, betonnen bakken over van elk 20.000 liter Hierin werd het appelsap opgevangen en afgedekt met paraffine. De cider werd met tankwagens afgevoerd en in ‘Les Halles’ in Parijs verhandeld.
Het is de bedoeling dat de twee bakken met elkaar worden verbonden zodat een bassin van 4 bij acht meter ontstaat waarin we kunnen zwemmen.
Verder zijn we van plan in het overige deel beneden een werkplaats in te richten waarboven een soort zomerverblijf moet komen.
Of dit alles mogelijk is en hoeveel tijd erin gaat zitten is op dit moment onduidelijk. Wat wel dringend was is het dak: dit is lek. Voor behoud van een houten gebouw is een goed dak een harde eis.
Vandaar dat we dit weekend zijn begonnen met de vervanging. Helaas heb ik zelf hoogtevrees zodat ik voor het handwerk geheel afhankelijk ben van vrienden. Philippe, GJ, Kees, Wim en ik zijn dit weekend begonnen. Eerst een deel eraf, vervolgens nieuwe panlatten en daarna uitraggelen. In de stromende regen zijn zondagmorgen de eerste (kunst)leien gelegd. Ik denk wel dat we de hele maand augustus nog bezig zullen zijn!

Max

In deze tijd van het jaar is het grasmaaien een wekelijks terugkerend ritueel. We zijn daarvoor in het bezit van een Husqvarna zitmaaier. Als het droog is er geen probleem. Als het gras nat is ook niet behalve dat het blijft liggen moet je nog harken. Max heeft ons het afgelopen weekend goed geholpen o.a te maaien. Hij had er veel lol in en het was droog...

Cato en Teun

Cato is nu een week of drie bij ons. Ze groeit als kool en is helemaal gewend aan het heen en weer reizen. En ze is fel en snel. Het is een katje! We kunnen niet wachten hoe dat gaat met Teun. Hij komt waarschijnlijk over twee weken het gezin completeren. Hieronder foto's van allebei:

Metselen

Al jaren zat er een dikke scheur boven de deur naar de schuur van het bovenhuis. Onlangs is deze vakkundig gerepareerd door Philippe. Ook de muur aan het terras van het benedenhuis zijn we eindelijk aan het aanpakken. Na opnieuw voegen bekijken we of het nodig is te verven. Het volgende grote project is het dak van de schuur!

De kathedraal van Laon

Een van de bezienswaardigheden in de omgeving is Laon. Deze vroegere hoofdstad van Frankrijk ligt op een heuvel die als een eiland in de vlakte ligt. Het is een mooie oude vestingstad met een kathedraal. Deze onderscheidt zich van de andere kathedralen in het noorden doordat ze van lichte in plaats van donkere steen is gemaakt. Ze maakt daardoor, in tegenstelling tot de andere donkere kolossen (Nancy, Reims etc.) een bijna vrolijke indruk. Laon ligt zo'n 35 km bij ons vandaan en een bezoek zeker waard!

Gezinsuitbreiding

Cato

Met grote blijdschap geven wij kennis van uitbreiding van ons gezin met Cato (geboren 1 april 2007) en Teun (geboren 5 mei 2007), Astrid en Jan.

Cato is "un chat de goutiere" bij ons beter bekend als een cyperse kat (poes in dit geval). Teun is een Beauceron of "berger de Beauce". Hij schijnt wel 70 cm te kunnen worden!

Teun

Egaliseren

Twee weken geleden de grond rond het benedenhuis geegaliseerd door de grondwerker. Daarmee is het land nog niet zaaiklaar zeker niet als je een gazon (of golfbaan) wilt aanleggen. Bij de burgemeester, die onze buurman is en zo'n 800 meter bij ons vandaan woont heb ik een soort sleep geleend: een zwaar ijzeren geval, dat voortgetrokken door de trekker de grond echt glad maakt.

Daarvoor en daarna op de knieen stenen verzamelen. Dan harken, sproeien, inzaaien en weer harken. Samen 400 vierkante meter. Ik moet zeggen dat ik dat met die trekker het leukst vond!

Fahr 2

Alweer meer dan een jaar geleden berichtte ik over ons trekkertje. De vorig jaar gemonteerde hef werkt prima en vorige week hebben we in de kop van Overijssel een Goudland ploegje op de kop getikt. Met Ad en Bert in elkaar gezet en aan de trekker gehangen. Wa we nu nog zoeken is een goedegrondbak...

Grondwerker

Zaterdag jl. is de grondwerker, monsieur Renaud, geweest. Het terrein rond het benedenhuis is geegaliseerd. Het is ongelooflijk hoeveel in 3 uurtjes verzet kan worden.

Halletje

De ontwikkelingen in het halletje van het bovenhuis willen we jullie niet onthouden....

De slager van Brunehamel

de slagerij is thans gevestigd in het pand links op deze foto
Een dorp bij ons in de buurt is Brunehamel. Het ligt weliswaar in een andere provincie maar hemelsbreed is het hooguit 5 kilometer. Brunehamel heeft een prachtig plein, een apotheek, een bakker, twee kruideniers, een handel in graftakken en een slager. Zo eentje die het nog allemaal zelf doet. Regelmatig halen we daarom bij hem ons stukje vlees. Het is iets duurder dan in de supermarkt maar de kwaliteit van het vlees is zeker beter. Dus de moeite waard als je tenminste niet te krap bij kas zit!
De slager is een rustige man met ondernemingsgeest. Zo heeft hij een tijd geleden geprobeerd zijninkomsten te vergroten door videobanden te verhuren. Dat zal wel niet gelukt zijn want de banden zijn alweer uit de zaak verwijderd. Of misschien mocht het niet van de autoriteiten, deze combinatie.

de slagerij op zondag
Hoewel ik hem nooit heb zien lachen heeft de slager een fijn gevoel voor humor. In de zaak hangt een spreuk: "Avez vous perdu dans la tiercé? Revanchez vouz, mangez cheval!" wat zoveel betekent als: "Heeft U verloren met wedden (op paarden)? Neem wraak, eet paard!"

Bell'Occas

Zo eens in de zes weken gaan we naar Mon Idee, een dorpje aan de N-weg tussen Charleville en Hirson. Daar is Bell'Occas. Ze verkopen er allerlei goederen, meubels,gebruiksartikelen en niet te vergeten brocante.



Niet alleen een deel van ons meubilair komt er vandaan maar ook sanitair, wasbakken, kolen, bedden, bouwmaterialen borden en schalen, lampjes enz. Je kunt het zo gek niet bedenken of we hebben het er gekocht de afgelopen 10 jaar.





Als je er binnenkomt is de eerste indruk: wat een troep! Da's trouwens ook altijd mijn laatste indruk voor we weer weggaan.
Ik begrijp er dan ook niet veel van maar er gaat altijd wel iets mee terug naar huis en dat zal altijd wel zo blijven ook.

Eigen haard is goud waard!

Vlak voor kerst hebben we onze intrek genomen in ons eigen huis. De eetkamer was al gemeubileerd. De afgelopen weken hebben we benut om ook de woonkamer bewoonbaar te maken. We zijn zelf nogal trots op het resultaat: